Boks jako dyscyplina igrzysk olimpijskich został wprowadzony dopiero w VII w p.n.e.- 688r. p.n.e. Walki rozgrywano ku czci boga Apollina, któremu nadano przydomek Pyktes (pięściarz). Onomastos ze Smyrny został zwycięzcą pierwszego olimpijskiego turnieju bokserskiego oraz został twórcą zasad starożytnego pięściarstwa. Zasad nie było wiele i były dość proste. Ciosy można było zadawać jedynie w głowę, głównym miejscem ataku był łuk brwiowy, nos i usta oraz ramiona i ręce którymi bronił się przeciwnik. Walka toczyła się do momentu gdy jeden z walczących nie był w stanie jej kontynuować, bądź też podnosił wskazujący palec prawej ręki co jednoznaczne było z poddaniem się. Gdy walka toczyła się zbyt długo z powodu braku rund o wygranej walce decydowało prawo do jednego ciosu. Cios zadawano na głowę przeciwnika który nie mógł się bronić o pierwszeństwie zadania ciosu decydowało losowanie.
W tym okresie pięściarze walczyli nago- „natarte oliwą nagie ciało zapewniało większą gibkość i swobodę ruchów”.
Foto – Glass Blue Eye Photography
Jeden komentarz