Pierwszy Krok Bokserski
Inicjatorem był Wiktor Junosza-Dąbrowski, a organizatorem redakcja stołecznego tygodnika sportowego „Stadion”. Jednym ze znanych pięściarzy, który miał problem z zaliczeniem podstawowego kursu, zezwalającego na wejście do ringu był Aleksander Polus.
Technika Digital - grafika wykonana na potrzeby projektu "Legendy Boksu w sztuce" - Kultura w Sieci.
Historia pierwszego kroku jest mało znana, choć udział w niej brał praktycznie każdy pięściarz.
Pierwsze zawody odbyły się w dniach 12 i 13 marca 1927 roku w Warszawie. Inicjatorem był Wiktor Junosza-Dąbrowski, a organizatorem redakcja stołecznego tygodnika sportowego „Stadion” w której pracował Junosza, dlatego pełna nazwa zawodów brzmiała „I Bokserski Krok Stadionu”.
Na samej imprezie zgromadziło się 72 młodych pięściarzy i stała się ogólną pięściarską tradycją okręgów jak i wszystkich klubów.
Warunkiem uczestniczenia w zawodach „Pierwszego Kroku” było.
-zaświadczenie lekarskie stwierdzające dobry stan zdrowia.
-przygotowanie techniczne i fizyczne. (decyduje trener)
-odbyty trzymiesięczny kurs (dwa treningi w tygodniu po dwie godziny).
Niekiedy przed pierwszym krokiem były organizowane eliminacje na których komisja stwierdzała czy dany kandydat pięściarstwa posiada odpowiedni zasób wiedzy i może przystąpić do walk punktowanych w Pierwszym Kroku.
Jednym ze znanych pięściarzy który miał problem z zaliczeniem podstawowego kursu, zezwalającego na wejście do ringu był Aleksander Polus (mistrz Europy z Mediolanu 1937 r.) i dlatego musiał wznowić podstawowy kurs.
„Rycerze Skórzanych Rękawic – Legendy boksu w sztuce”
Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci.