Rękawice od zawsze miały jeden cel: >>ochronę dłoni << A co było przed rękawicami? Gołe pieści, które często doznawały urazów. Gdy wchodził boks zawodowy pojawiły się sfery – Grecy wkładali w dłonie sfery z kamienia lub miedzi (działało to na zasadzie utwardzenia pięści, tak jak współcześnie robi się to z zapalniczką). Ten rodzaj boksu nazywali sferomachią (tłum. walka sferami). W starożytnym pięściarstwie uderzenia wykonywano na trzy sposoby: wierzchem dłoni, czołem dłoni i młotkowo.
 


Podziękowania dla Bartosza Sieniawskiego za pomoc w poszukiwaniu wiedzy 🤝 


Powiązane:

Pierwotnie antyczne rękawice bokserskie używano tylko do ochrony dłoni. Rzemienie wykonane z bydlęcej skóry były jedynym ich budulcem. Rękawice pozwalały Grekom utrzymać sportowy charakter toczonych pojedynków, a nie prowadzić krwawej rzezi. Z czasem to właśnie Rzymianie zmienili ich przeznaczenie, dodając domieszkę ostrych elementów, typu kamyczki, ołowiane blaszki czy ostro noże, celem bardziej krwawego widowiska. W efekcie doprowadziło to do zaniku samej dyscypliny jaką jest boks.

Sztuka zadawania ciosu w starożytnym pięściarstwie wzorowana była techniką władania mieczem. Uderzenia wykonywano na trzy sposoby: wierzchem dłoni, czołem dłoni i młotkowo. Początkowo celem ataków była tylko twarz (czoło, noc, usta) i ramiona, a z biegiem czasu doszły także barki i klatka piersiowa. Zawodnicy przed walką smarowali się oliwą, co miało na celu utrudnienie kontaktu z przeciwnikiem oraz rozgrzanie mięśni, a niekiedy dodatkowo posypywali się piaskiem, chroniąc tym samym przed palącym słońcem. Pięściarze byli nieco otyli, dzięki czemu uderzali mocniej i przez rozbudowaną tkankę tłuszczową mniej odczuwali ból spowodowany rozcięciami.

Walkę można było wygrać przez nokaut, poważne zranienie lub poddanie się. Ciekawym wydaje się fakt, iż Spartanie mieli zakaz uprawiania tego sportu, ze względu na ryzyko poddania się, co dla Spartana było hańbą, na którą nie mogli sobie pozwolić.

 

Dodaj komentarz