Rękawica bokserska antycznej Grecji. Rzemienie wykonane były z bydlęcej skóry, głównym ich zadaniem była ochrona dłoni. Zawodnicy tuż przed walką nacierali się oliwą by utrudnić kontakt z przeciwnikiem jak i rozgrzać mięśnie. Rękawice pozwalały Grekom utrzymać sportowy charakter toczonych pojedynków, a nie prowadzić krwawej rzezi. Z biegiem czasu Rzymianie zmienili ich przeznaczenie, dodając domieszkę ostrych elementów, typu kamyczki, ołowiane blaszki czy ostre noże, celem bardziej krwawego widowiska.
Sztuka zadawania ciosu w starożytnym pięściarstwie wzorowana była techniką władania mieczem.
Uderzenia wykonywano na trzy sposoby: wierzchem dłoni, czołem dłoni oraz młotkowo. Walkę można było wygrać przez nokaut, poważne zranienie lub poddanie się. Gdy walka toczyła się zbyt długo wprowadzono prawo jednego ciosu (ustawiali walczących na przeciw siebie i drogą losowania jeden zadawał cios drugiemu, który przy tym nie mógł się bronić).
Ciekawym wydaje się fakt, że Spartanie zabronili swoim obywatelom startu w pięściarstwie i pankracjonie, ponieważ mogli przegrać przez poddanie się. Dewizą ich było albo zginąć, albo zwyciężyć i nie dać się pokonać… .
____________
WORO
Rękawica zrekonstruowana na podstawie zdjęć muzealnych oraz z zebranych informacji.
Źródła :
„Sport w Starożytności” – Rajmund Gostkowski.
„Królowie ringu i bieżni” – W.Gołębiewski J.Stroynowski
„Technika boksu” – Dobranszky.
„Zawodowcy” – Jan Skotnicki
„History of Boxing” – Peter Arnold
„Od Olimpii do Atlanty” – Jan Skotnicki
„Polski Związek Bokserski 1923-1939”- Rafał Kołodziej
…
Jeden komentarz